در قسمت قبلی در مورد اهمیت بیان محتوای درسی به شیوه ی جذاب و کاربردی نوشتیم و مثال هایی هم آوردیم.
برخی باور های غلط اجتماعی به همراه نظام آموزشی زندگی ما را به سمتی سوق می دهند که آخرش پشیمانی و ناکامی است. بیایید 'خلاف جهت' این رودخانه شنا کنیم.
اگر در حال تحصیل هستید. اگر نسبت به درس علاقه تان کم شده است. اگر از آینده تان نگران هستید و اگر . . . به این وبلاگ خوش آمدید و آن را مطالعه کنید.
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱)
- فروردين ۱۳۹۳ (۳)
- اسفند ۱۳۹۲ (۲)
- بهمن ۱۳۹۲ (۵)
پیوندها
در مطلب قبلی یکی از مظاهر سبک زندگی غالب بر دانش آموزان و دانش جویان را به چالش کشیدیم و در خصوص تبری جستن از آن ها جمله ها نوشتیم و سخن ها گفتیم.
یقیناً عده ای با آن مخالف اند و عده ای دیگر برخی قضاوت های ما را افراطی قلمداد می کنند. در این پست قصد دارم از شما خواننده ی گرامی ( با هر نوع نگاهی که نسبت به پست قبلی دارید ) مهلتی بگیرم و توضیحاتی ارائه دهم؛ آن گاه شما مخیّر خواهید بود پس از مطالعه ی پست، قضاوت نهایی کنید.
یقیناً عده ای با آن مخالف اند و عده ای دیگر برخی قضاوت های ما را افراطی قلمداد می کنند. در این پست قصد دارم از شما خواننده ی گرامی ( با هر نوع نگاهی که نسبت به پست قبلی دارید ) مهلتی بگیرم و توضیحاتی ارائه دهم؛ آن گاه شما مخیّر خواهید بود پس از مطالعه ی پست، قضاوت نهایی کنید.
تا این جا به این نتیجه رسیده ایم که با وجود کاستی های نظام آموزشی فسادپرور (چون درش نه دنیا است و نه آخرت!) حاکم بر جامعه ی ما، ولی در اصل این خود ما هستیم که باید سرنوشت مان را تعیین کنیم و اتفاقاً این نقایص ما را نسبت به تغییر ، مصمم تر خواهد کرد.